Yargıtay 6. Ceza Dairesi 12.9.2023 Tarih 2023/2696-E 2023/12277-K

DAVA : Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 Sayılı Kanun’un  33. maddesiyle değişik 5320 Sayılı Kanun’un  8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 Sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun  305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun  260. maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 Sayılı Kanun’un  310. maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:  

KARAR : I. HUKUKİ SÜREÇ : Çivril Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.03.2016 tarihli ve 2015/991 Esas, 2016/341 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında tehdit ve hakaret suçlarından 5271 Sayılı Kanun’un  223/2-a maddesi uyarınca beraatine karar verilmiştir. 

Yargıtay Kararı

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

1.Cumhuriyet savcısının temyiz isteği, “dosya kapsamındaki eylemde sanığın facebook yazılarını herkesin görebileceği bir ortamda ve koşulda yazdığı, böylece katılanların da bu yazılanlardan haberdar oldukları, tanık S.C.’in de 08.02.2016 tarihli duruşmadaki beyanında sanığın facebook sayfasındaki herkese açık yazıları okuduğunu beyan ettiği, bu şekilde artık sanığın iletme kastıyla tehditte bulunmadığından bahsedilemeyeceği gibi, herkese açık bir sosyal medya platformunda alenen hakaretin işlenmesi sebebiyle hakaret suçunda ihtilatın gerçekleşmediğinden de bahsedilemeyeceği, bu sebeplerle sanığın cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde dört ayrı suçtan beraatine karar verilmesinin yasaya aykırı olduğuna” ilişkindir.

2. Katılanlar vekillerinin temyiz isteği, temyiz etme iradesine ilişkindir. 

III. OLAY VE OLGULAR

1.Oluşa, ve dosya içeriğine göre, sanığın facebook hesabından müştekilere tehdit ve hakaret içerikli sözler yazmak suretiyle tehdit ve hakaret suçunu işlediği iddia olunmuştur.

2. Mahkemece yapılan yargılama sonucunda sanık …’ın facebook sayfası üzerinden yazdığı, katılanlara yönelik hakaret ve tehdit içeren yazılardan dolayı sanık ile katılanların facebook üzerinden arkadaş olmamaları nedeniyle doğrudan hakaret ya da tehdidin olmadığı, gıyapta tehdidi iletme kastının bulunmadığı, hakaret suçunda ise ihtilat unsurunun oluşmadığı gerekçesiyle sanığın beraatine karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılanın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

SONUÇ : Çivril Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.03.2016 tarihli ve 2015/991 Esas, 2016/341 Karar sayılı kararına yönelik cumhuriyet savcısı ve katılanlar vekillerinin temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılanın temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname ‘ye aykırı olarak, oybirliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine, 12.09.2023 tarihinde karar verildi.