TCK Madde 1

Yargıtay 19. Ceza Dairesi 17.02.2021 T. 2019/21557 E. 2021/1785 K.

19. CEZA DAİRESİ

Esas : 2019/21557

Karar : 2021/1785

Karar Tarihi :17.02.2021

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:

Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.

Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, katılan … İdaresi vekilinin temyiz talebinin suçta kullanılan nakil aracı hakkında kurulan hükümle sınırlı olduğu kabul edilerek anılan hükme hasren, sanık müdafinin ise mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebine ilişkin yapılan incelemede;

Yerel Mahkemece kurulan mahkumiyet hükmüyle birlikte, 5607 sayılı Kanun’un 13. maddesi ve 5237 sayılı Kanun’un 54. maddesindeki şartların gerçekleşmemesi sebebiyle, nakilde kullanılan aracın iadesine de karar verildiği, iade kararının, araç hakkında açılmış müsadare davasının konusu olması bakımından, bozma kararıyla birlikte aracın iadesi hükmünün de ortadan kalkacağı, bu durumda yeniden yapılacak yargılama sonucunda tekrar iade kararı verilmesi halinde, kanun yollarının tüketilmesi de dahil, bu kararın kesinleşmesinin uzun bir süre geçtikten sonra mümkün olacağı, kanun yolu denetiminde aracın iadesi kararının hukuka uygun bulunması halinde, bu süre zarfında şahsın, aracı üzerindeki hukuki tasarruf hakkından mahrum kalacağı, aksi durumun ise AİHS ek 1 protokolün 1. maddesi ve Anayasa’nın 35. maddesiyle güvence altına alınan mülkiyet hakkına haksız müdahale oluşturacağı, Yargıtayca bu aşamada yapılacak denetimin söz konusu sakıncaları ortadan kaldıracağı gibi, yargılamanın makul sürede bitirilmesi ilkesinin yerine getirilmesi bakımından da gerekli olduğu değerlendirilerek, temyize konu mahkeme hükmü ceza ve müsadere bakımından ayrı başlıklarda incelenmekle;

A-) Nakil aracının iadesi kararına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;

Nakilde kullanılan aracın iadesine ilişkin mahkeme gerekçesi yerinde olmakla, katılan … İdaresi vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden TEMYİZ İTİRAZLARININ REDDİYLE İADE KARARININ ONANMASINA,

B-)Sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;

Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun’nun 3/22. maddesine eklenen “Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir.” şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Kanun’nun 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun’nun 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK’nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun’un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun’a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması,

Kabule göre;

1) Sanığın sevk ve idaresindeki araçta 36 karton sigara ile muafiyet fazlası 170 litre gümrük kaçağı motorin ele geçirilen uyuşmazlıkta suça konu eşyanın miktarı ve suçun işleniş şekli nazara alındığında 5237 sayılı TCK’nin 1, 3 ve 61. maddeleri kapsamında cezada alt sınırdan uzaklaşmayı gerektirecek bir husus bulunmadığı gözetilmeksizin adli para cezasında teşdit uygulanması,

2) Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,

3) Gerekçeli karar başlığında TCK.nun 63. maddesi uyarınca mahsup kararı verilen gözaltı süresinin gösterilmemesi,

Bozmayı gerektirmiş ve sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. Maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 17/02/2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

Yargıtay 20. Ceza Dairesi 21.04.2016 T. 2016/1221 E. 2016/2315 K. 20. CEZA DAİRESİ

Esas : 2016/1221

Karar : 2016/2315

Karar Tarihi :21.04.2016.

Dava ve Karar: İtiraz yazısı ile dava dosyası incelendi.

A) Konuyla İlgili Bilgiler:

Uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan sanık… hakkında yapılan yargılama sonucu 22.04.2015 tarihinde… Ağır Ceza Mahkemesince 2015/49 esas ve 2015/81 karar sayı ile sanığın mahkûmiyetine karar verilmiştir.

Hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmiştir.

Dairemizce 18.02.2016 tarihinde 2015/15097 esas ve 2015/950 karar sayı ile sanık hakkındaki hükmün bozulmasına karar verilmiştir.

B) İtiraz Nedenleri:

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın itiraz yazısında özetle;

“….Aydın … Ilıcabaşı mahallesi …parkında eşgali verilen, uyuşturucu madde ticareti yaptığına dair ihbar alınan … ismindeki sanık hakkında başlatılan soruşturma kapsamında; 03.02.2015 tarihli olay yakalama ve cumhuriyet savcısı ile yapılan görüşme ve aynı tarihli cumhuriyet savcısının yazılı emrine ilişkin tutanak gereği, alınan emir uyarınca kolluk tarafından, ihbarda belirtilen eşgale uygun şahıs olan sanığın görülmesi üzerine kaçmaya başladığı, yapılan takip sonucu yakalandığı, yapılan aramada, 8 adet fişek halinde 3 gr esrar olarak tabir edilen uyuşturucu maddenin ele geçirildiği olayda; Cumhuriyet savcısının, adli kolluk görevlilerine acele halin gereklerine uygun olarak önce sözlü ve aynı gün yazılı olarak 5271 sayılı Ceza muhakemesi kanununun 161/3.maddesi gereğince, verdiği emrinin bir gereği olarak sanık yakalanarak, arama ve el koyma işlemleri 116-119.maddelerine uygun olarak yapılmıştır. Uyuşturucu maddelerin ele geçmesi nedeniyle, sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan dava açılıp; Mahkumiyet kararı verilmiştir.

5237 sayılı TCK’ nun 1.maddesinde, kanunun amacı ortaya konulmuştur. Hükümde, kişi hak ve özgürlüklerini, kamu düzen ve güvenliğini, hukuk devletinin, adalet ve güvenliğin sağlandığı bir toplumda yaşama hakkının gereği olarak, kamu düzeni ve güvenliğinin korunması ile suç işlenmesinin önlenmesi, ceza kanunun temel amaçları arasında sayılmaktadır.

“Adalet ve kanun önünde eşitlik ilkesi” başlığını taşıyan 5237 sayılı TCK’ nun 3. Maddesinin 1.fıkrasına göre, Suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur.

Hukuk kurallarının temel amaç ve işlevleri, bireylerin yaşamlarını güven ortamı içerisinde sürdürmelerini teminle, toplumsal düzeni sağalmaktır. Düzensiz toplumsal yaşam, kargaşayla birlikte, toplumun da sonu demektir.

Ceza Muhakemesi hukuku, hakimlerin ceza kanununu gereği gibi uygulayabilmeleri için sanıklar hakkında lüzumlu bilgileri toplarken, sosyal düzenin korunması ile kişilerin hak ve özgürlüklerine saygı arasında bir denge kurmak suretiyle hukuken geçerli kanıtlarla hiçbir duraksamaya yer vermeden maddi gerçeğin ortaya çıkarılması amacını güder.

Suçluların meydana çıkarılarak süratle ve mutlaka cezalandırılmalarını sağlarken, toplum menfaatini; masumların gereksiz yere kovuşturulmaması ve haksız cezaya çarptırılmamalarını teminen de ferdin menfaatini gözetir.

….Olayın hemen akabinde durum güvenlik görevlileri tarafından nöbetçi Cumhuriyet savcısına bildirilmiş ve onun talimatı ile olaya el konularak soruşturmaya başlanmıştır.

El koyma işlemi üzerine aynı gün yetkili ve görevli hakim tarafından onaylanmıştır. Bu nedenle yapılan işlem hukuka uygundur. Elde edilen kanıtların hükümde değerlendirilmesinde bir engel bulunmamaktadır.” denilerek,

Dairemizin bozma gerekçesi yerinde olmadığından yerel mahkeme kararının onanması istenmiştir.

C) Cumhuriyet Başsavcısının İtirazıyla İlgili Yasa Hükümleri:

1- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 308. maddesi:

(1) Yargıtay ceza dairelerinden birinin kararına karşı …Cumhuriyet Başsavcısı, resen veya istem üzerine, ilâmın kendisine verildiği tarihten itibaren otuz gün içinde Ceza Genel Kurulu’na itiraz edebilir. Sanığın lehine itirazda süre aranmaz.

(2) (05.07.2012 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan 6352 sayılı Kanun’la eklenen fıkra) İtiraz üzerine dosya, kararına itiraz edilen daireye gönderilir.

(3) (05.07.2012 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan 6352 sayılı Kanun’la eklenen fıkra) Daire, mümkün olan en kısa sürede itirazı inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kurulu’na gönderir.

2-5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un geçici 5. maddesi (05.07.2012 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan 6352 sayılı Kanun’la eklenen):

(1) Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 308 inci maddesinde yapılan değişiklikler, bu Kanunun yayımı tarihinde Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nda bulunan ve henüz karara bağlanmamış dosyalar hakkında da uygulanır.

D) İtirazın Ve Konunun İrdelenmesi:

Dairemizin itiraza konu olan kararının, itiraz yazısında ileri sürülen tüm nedenler tartışılıp değerlendirilerek verildiği ve kararda bir yanlışlık bulunmadığı anlaşıldığından,… Cumhuriyet Başsavcılığı’nın itirazı yerinde görülmemiştir.

İtirazın incelenmesi için dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu’na gönderilmesine karar vermek gerekmektedir.

E) Karar: Açıklanan nedenlerle;

1-… Cumhuriyet Başsavcılığı’nın itirazının yerinde görülmediğine,

2- 5271 sayılı CMK’nın 308. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca, itirazın incelenmesi için dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu’na GÖNDERİLMESİNE,

21.04.2016 tarihinde, oybirliği ile, karar verildi.